Allâme Şeyh Sâlih b. Fevzân b. Abdillah el-Fevzân'a soruldu:
Soru: Meşrû' taziye nasıldır? Taziyede elleri kaldırıp Fâtiha okumak yeterli midir?
Cevap: Taziye meşrû'dur. [Yakını ölerek] musibete uğramış biri ile karşılaştığında onun için ve ölü için dua edersin. "Allah seni en güzeliyle teselli etsin, musîbetini iyileştirsin, ölünü mağfiret etsin" dersin. Ölüye rahmet ve mağfiret duası yaparsın. Meşrû taziyeden biri de şudur: Ölünün âilesi musîbet sebebiyle meşgul olur da yiyecekleri yemeği yapmaya vakit ayıramazlar ise Müslümanın yemek yapıp onlara bir teselli, bir yardım ve bir hafifletme olarak hediye etmesi mustehabtır. Nitekim Nebî sallallahu aleyhi ve sellem Ca'fer b. Ebî Tâlib radıyallahu anh'ın ölüm ve şehâdet haberi üzerine şöyle buyurdu: "Ca'fer âilesi için yemek yapın. Çünkü onlara, kendilerini meşgul edecek bir musîbet gelmiştir." [Ahmed (1/205); Ebû Dâvûd (3132); Tirmizî (998); İbn Mâce (1610)]
Ölünün rûhu için Fâtiha okumaya gelince, bunun şerîatta herhangi bir aslı yoktur. Bununla ilgili Nebî sallallahu aleyhi ve sellam'den herhangi bir delîl gelmemiştir. Kitâb ve Sünnet'te vârid olan sadece, ölü için dua ve istiğfâr etmek, cenâze namazı kılmak, onun adına sadaka vermek, bunlardan başka hac ve umre gibi iyilik çeşitleri yapmaktır. Yine, ölü adına kurban kesmek de böyledir. Bütün bunlar hakkında şerîatta bunların ölüye fayda vereceği vârid olmuştur.
Fâtiha okumaya gelince, bununla ilgili Nebî sallallahu aleyhi ve sellem'den herhangi bir delîl vârid olmamıştır. Bu sadece câhillerin âdet hâline getirdikleri şeylerdendir. Câhiller Fâtiha okumayı bereket için, ölülere okumak üzere ve aralarında bildikleri değişik münâsebetler için âdet hâline getirdiler. Bunların hiçbirisinin delîli yoktur. Fâtiha ancak okunması meşrû' kılınan yerde okunur. Namazda okunması, Kur'ân tilâveti esnâsında okunması gibi. Ölüler veya ölülerin ruhları için okunmasına gelince bu konuda herhangi bir delîl vârid olmamıştır. Ya da taziye de okunması…
Buna dâir Şâri'den herhangi bir delîl gelmemiştir. Allah daha iyi bilir.
Mecmû'u Fetâvâ (1/2 s: 686)
Derleyenler: Hammûd b. Abdillah el-Matar ve Abdulkerîm b. Sâlih el-Mukrin