ÜMMETLERİN İÇİNE DÜŞTÜĞÜ İKİ ŞİRK ÇEŞİDİ

Ümmetlerin içine düştükleri şirk iki çeşittir: Ulûhiyyet şirki ve rububiyyet şirki. Şirk ehlinde çoğunlukla görülen ulûhiyyet ve ibâdet şirkidir. Bu, putlara tapanların, meleklere tapanların, cinlere tapanların ve diri olsun ölü olsun şeyhlere, sâlihlere ve velîlere tapanların şirkidir. Onlar, "Bizim onlara ibâdetimiz sadece bizi Allah'a yaklaştırsınlar diyedir." [Zümer, 3] derler. Yani O'nun katında bize şefaat etsinler; Allah'a yakınlıkları ve kerâmetleri sebebiyle bizi de yakınlığa ve kerâmete ulaştırsınlar. Nitekim dünyada kralın yardımcılarına, akrabalarına ve özel adamlarına hizmet edenlerin ikrâma ve yakınlığa nâil oldukları bilinmektedir.

İlkinden sonuncusuna kadar ilahî kitapların tümü bu görüşün bâtıllığını beyân edip reddeder, bu görüşün ehlini kötüler ve onların Allah düşmanı olduklarına hükmeder.

İlkinden sonuncusuna kadar bütün peygamberler -Allah'ın salât ve selâmları üzerelerine olsun- bu konuda ittifak etmişlerdir. Yüce Allah önceki ümmetlerden kimi helâk etmişse bu şirk sebebiyle helâk etmiştir.'

Allâme Ahmed b. Alî el-Makrîzî (vefâtı: 845 hicrî)
Tecrîdu't-Tevhîdu'l-Mufîd (s: 61) Tahkîk: Sabrî b. Selâme Şâhîn