BEŞERÎ KANUNLARLA HÜKMETMENİN CÂİZLİĞİNE İ'TİKÂD EDEN KÂFİR OLUR
'İnsanların koyduğu kanun ve nizamların, İslâm şerîatından daha üstün olduğuna veya onunla eşit olduğuna veya –isterse şerîat ile hükmetmenin daha fazîletli olduğuna inansın- onlar ile hükmetmenin câiz olduğuna veya İslâm nizâmının yirminci asırda uygulanmaya elverişli olmadığına veya onun, Müslümanların gerilemesinin sebebi olduğuna veya İslam'ın, kişi ile rabbi arasındaki bir ilişkiden ibâret olduğuna ve hayatın diğer şubelerine dâhil edilemeyeceğine i'tikâd eden de (kâfirdir ve bu, İslâm'dan çıkaran şeylerin) dördüncü kısmına dâhildir.
Yine, hırsızın elini kesmek ve evli olduğu halde zinâ eden kişiyi taşlayarak öldürmek hakkındaki Allah'ın hükmünü tatbik etmeyi bu çağa uygun görmeyen de (kâfirdir ve bu da, İslâm'dan çıkaran şeylerin) dördüncü kısmına dâhildir.
Yine, cezâî müeyyideler ve muamelât hakkında Allah'ın şerîatından başkası ile hükmetmenin câiz olduğuna i'tikâd eden her kişi –söz konusu hükmün şerîatın hükmünden daha üstün olduğuna inanmasa bile- (kâfirdir ve bu da, İslâm'dan çıkaran şeylerin) dördüncü kısmına dâhildir.[1] Çünkü o böylelikle, icma ile sâbit olan Allah'ın haram kıldığı bir şeyi mübah kabul etmiştir. Her kim; zinâ, içki, faiz, Allah'ın şerîatından başkası ile hükmetmek gibi dînen zorunlu olarak bilinen Allah'ın haram kıldığı hususları mübah kabul ederse Müslümanların icması ile kâfir olur.'
İmâm Abdulazîz b. Abdillah b. Bâz (vefâtı: 1420 hicrî)
Nevâkıdu'l-İslâm Risâlesi
Mecmû'u Fetâvâ ve Makâlât Mutenevvia (1/132)
[1] Nevakıdu'l-İslâm Risâlesi'nin Suudi Arabistan Dînî İşler Bakanlığı tarafından tercüme ettirilerek dağıtılan baskısında bu kısım yanlış tercüme edilmiştir. Bu tercüme hatası, Şeyh'in sözlerinin altını üstüne çeviren oldukça önemli bir hata olmasaydı ve bu kitapçıktan binlerce basılıp dağıtılmasaydı, asla onu zikretmezdik. Çünkü bu hatanın kasıtlı işlenmediğini zannediyoruz. İbarenin orijinali şöyledir:
أيضا كل من اعتقد أنه يجوز الحكم بغير شريعة الله في المعاملات أو الحدود أو غيرهما، وإن لم يعتقد أن ذلك أفضل من حكم الشريعة...
Tercümesi yukarıda olduğu gibi yapılması gerekirken şöyle yapılmıştır:
'Şer'î muâmelelerle cezâî meselelerde veya başka konularda Allah'ın indirdiği hükümlerden başka hükümleri uygulamanın câiz olduğuna inanmak. Başka hükümlerin şeriat hükmünden daha üstün olduğuna inanmasa bile uygulayan kimse de kâfirdir.' (Bkz. Doğru İnanç ve Bu İnanca Aykırı Olan Şeyler, Çeviren: Muhammed Şahin, 1423 hicrî tarihli baskı, sayfa: 69) Bu tercüme, aslında tek bir cümleden ibaret olması gerekirken iki ayrı cümle kurulmuş, asılda bulunmayan 'uygulayan kimse' ibaresi metne sokulmuş, 'uygulayan kimse' ibaresine 'de bağlacı' eklenerek 'caiz olduğuna inanan gibi, o da kafirdir.' anlamı verilmiştir. Hâlbuki Şeyh böyle bir şey söylememektedir.